Przede wszystkim genialne kreacje aktorskie (nie tylko Pacino, choć przede wszystkim), ale także sam scenariusz. Nie nudziłem się ani przez sekundę i cały czas zastanawiałem się jak sprawa się Pieskie popołudnie (ang. Dog Daze Afternoon) - 3 odcinek serialu Szczenięce lata Toma i Jerry'ego. Tom spuszcza wszystkie psy z sąsiedztwa ich smyczy, aby łapacz psów mógł je schwytać, ale Jerry wyrzuca je z ciężarówki łapacza psów. Nagle Tom budzi się z drzemki i widzi wszystkie psy w jego domu, które go ścigają. W królestwie Paflagonii rządzi król Walorozo, który bezprawnie zajął tron należny bratankowi, królewiczowi Lulejce. Lulejko kocha się w córce króla Angelice. Angelika nosi na palcu zaczarowany pierścień dodający jej urody. W czasie kłótni z Lulejką wyrzuca pierścień przez okno. W tym momencie traci cały urok i królewicz przestaje ją kochać.. W finale Lulejko pokonuje cash. Program TV Stacje Magazyn Ocena dramat kryminalny USA 1975 Biseksualista Sonny (Al Pacino) postanawia sfinansować swojemu przyjacielowi - Leonowi (Chris Sarandon) - operację zmiany płci. Chcąc zdobyć potrzebną na ten cel gotówkę, wraz z Salem (John Cazale) organizuje napad na bank. Jednak od początku akcji nie wszystko przebiega zgodnie z planem. Brak pieniędzy w kasie zupełnie ich zaskakuje. Zamiast się wycofać, zdezorientowani i zdesperowani włamywacze biorą zakładników i wraz z nimi zamykają się w banku. Na miejsce zdarzenia natychmiast przybywają stróże prawa. Kapitan policji Moretti (Charles Durning) prowadzi negocjacje z porywaczami. Gdy Sonny jest już pewien, że jego żądania zostaną spełnione, sprawę napadu nieoczekiwanie przejmuje słynący z bezwzględności agent Sheldon (James Broderick)... Film powstał na podstawie autentycznych wydarzeń. Sidney Lumet Al Pacino (Sonny Wortzik), Carol Kane (Jenny), Penelope Allen (Sylvia), John Cazale (Salvatore "Sal"), Charles Durning (detektyw Sgt. Eugene Moretti), James Broderick (agent FBI Sheldon), Beulah Garrick (Margaret), Sandra Kazan (Deborah) Brak powtórek w najbliższym czasie Co myślisz o tym artykule? Skomentuj! Komentujcie na Facebooku i Twitterze. Wasze zdanie jest dla nas bardzo ważne, dlatego czekamy również na Wasze listy. Już wiele razy nas zainspirowały. Najciekawsze zamieścimy w serwisie. Znajdziecie je tutaj. FilmDog Day Afternoon19752 godz. 10 min. {"rate": {"id":"1317","linkUrl":"/film/Pieskie+popo%C5%82udnie-1975-1317","alt":"Pieskie popołudnie","imgUrl":" i Sal napadają na bank, ale okazuje się, że w skarbcu prawie nie ma pieniędzy. Więcej Mniej {"tv":"/film/Pieskie+popo%C5%82udnie-1975-1317/tv","cinema":"/film/Pieskie+popo%C5%82udnie-1975-1317/showtimes/_cityName_"} {"linkA":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeA","linkB":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeB"} Sonny Wortzik (Al Pacino) razem z przyjacielem Salvadorem (John Cazale) napadają na bank. Mają pecha, ponieważ w banku prawie nie ma pieniędzy, a policja szybko przyjeżdża na miejsce przestępstwa. Bohaterowie, będąc w pułapce, nie wiedzą, co robić, ale między nimi a zakładnikami nawiązuje się pewna nić porozumienia. Dzięki telewizji,Sonny Wortzik (Al Pacino) razem z przyjacielem Salvadorem (John Cazale) napadają na bank. Mają pecha, ponieważ w banku prawie nie ma pieniędzy, a policja szybko przyjeżdża na miejsce przestępstwa. Bohaterowie, będąc w pułapce, nie wiedzą, co robić, ale między nimi a zakładnikami nawiązuje się pewna nić porozumienia. Dzięki telewizji, Sonny staje się bohaterem. Tłumy oglądają go i podziwiają. Telewizja coraz głębiej wnika w jego życie. Okazuje się też, że Wortzik nie tylko ma żonę i dzieci, ale zawarł również małżeństwo z homoseksualistą. Aby wydostać się z obławy, Sonny próbuje wynegocjować autobus na lotnisko. Film jest oparty na wydarzeniach autentycznych. Tablice rejestracyjne stanu Nowy Jork w czasie, w którym dzieje się akcja filmu miały kolor niebieski z pomarańczowymi literami, a nie żółty z niebieskimi literami. Akcja filmu rozgrywa się w 1972 roku, jednak w scenie otwierającej widać bliźniacze wieże World Trade Center, których budowa została ukończona dopiero w 1973 roku. W 1972 roku, radiowozy NYPD były malowane na biało i ciemnozielono. Radiowozy biało-niebieskie, które widoczne są w filmie zadebiutowały dopiero dwa lata później. 22 sierpnia 1972 roku. To miał być zwykły, prosty napad. Dwóch rabusiów Sonny (w tej roli znakomity Al Pacino) i Sal (John Cazale) wkraczają do małego banku w centrum Nowego Jorku. Z niesamowitą precyzją obezwładniają pracowników, biorąc ich równocześnie jako zakładników. Z początku wszystko idzie zgodnie z planem, gdyż Sonny zna dokładnie ... więcejzdaniem społeczności pomocna w: 72% ....bo najpierw ja się urodziłem a chwilę później nakręcili "Pieskie popołudnie", mistrzostwo świata :) Uwaga Spoiler! Ten temat może zawierać treści zdradzające fabułę. Dwie godziny jechać wewnetrzną gra to byle kto by nie potrafił. facet mało mówi, a i tak cały czas czekałam kiedy wszystkich roz...li. Gość stworzył takie napięcie, jakiego nawet nie tworzył rozbiegany i gestykulujący Pacino. Extra aktorstwo. 1. Chaotyczne metody i działania policji w latach 70, a w zasadzie ich brak. 2. Początkowo tłum staje po stronie Sonnego, ale kiedy niespodziewanie pojawia się jego "żona"- Leon, wówczas w zasadzie zostaje on sam na placu bitwy, a jedynymi którzy go wspierają są geje przebrani za ... więcej Arcydzieło? Tak. Wybitna rola Pacino? Tak. Nuda? Hahaha, dzieci, nie za dobre kino jak na siebie oglądacie? Jest upał, miejski zgiełk osiąga szczyt. Sonny Wortzik, wraz z przyjacielem Salem wchodzą do banku. Po chwili demaskują swoje zamiary - to ma być napad. Wszystko jednak równie szybko wywraca się do góry nogami, gdy okazuje się, że w sejfie nie ma pieniędzy,a policja zdołała już otoczyć cały budynek. W 1973 roku producent Martin Bregman znalazł artykuł w gazecie o weteranie wojennym, próbującym obrabować jeden z banków. Podsunął pomysł Sydneyowi Lumetowi i ten dwa lata później dał światu "Pieskie Popołudnie". Kino ma swoje stereotypy i może to dotyczyć całych gatunków. "Pieskie popołudnie" dumnie się z nich wyłamuje. To napad na bank inny niż wszystkie serwowane przez Hollywood. Bohaterowie nie mają wielkiego planu ucieczki, nie są zawodowcami, tylko zdesperowanymi ludźmi, którzy w końcu ulegają presji sytuacji bardziej niż ich zakładnicy. Thriller jest tu tylko wierzchnią warstwą filmowej konstrukcji. Pod nią kryje się dramat psychologiczny i społeczny. Psychologiczny objawia się w wizerunku głównego bohatera. Sonny napada na bank z miłości do kochanka transwestyty Leona. Chce ufundować mu operację zmiany płci. Czym szlachetny, czyni z niego bohatera romantycznego... ale nic nie jest tym, czym może się wydawać. Sonny ma także żonę i dwójkę dzieci. Jej relacje, oraz Leona pokażą nam, że biseksualny mężczyzna jest niesamowicie pogubiony, niezrównoważony oraz zmęczony swoim życiem. Dramat społeczny widoczny jest w postawie policjantów i gapiów. Ci pierwsi nie ukrywają, że najchętniej wystrzelaliby rabusiów jak kaczki, nawet kosztem życia zakładników. Sonny z łatwością to wykorzystuje i kompromituje stróżów prawa. Jak widać opinia publiczna to potężna broń. Choć tłum sprzyja nieudolnym rabusiom, tak poszczególne osoby robią, co mogą, by zyskać rozgłos, zostać pokazanym w telewizji i "być sławnym". To dotyczy zarówno anonimowych gapiów, jak i uwięzionych w banku zakładników. Lumet nie korzystał ze sztucznego oświetlenia, ani z jakiejkolwiek oprawy muzycznej, stawiając na jak największy realizm. Efekt końcowy jest zdumiewający. (bleh!) Rola Ala Pacino perfekcyjna (bleh!). Wybaczcie, ale cóż jeszcze można rzec. Film zrealizowany bezbłędnie, z ogromnym ładunkiem emocjonalnym. No i nagrodzony Oscarem za scenariusz.

pieskie popołudnie cały film